شهر جدید به نقاط جمعیتی اطلاق میگردد که در چارچوب طرح مصوب شورایعالی شهرسازی و معماری ایران که از این پس به اختصار شورایعالی نامیده میشود در خارج از محدوده قانونی و حریم استحفاظی شهرها (هر کدام که بزرگتر باشد) برای اسکان حداقل سیهزار نفر به اضافه ساختمانها و تأسیسات مورد نیاز عمومی، خدماتی، اجتماعی و اقتصادی ساکنان آن پیشبینی میشود. (ماده 1 قانون ایجاد شهرهای جدید مصوب 16/10/1380)